Dzięki poniższym informacjom lepiej zrozumiesz, na czym polega stan, w którym tętnice wieńcowe nie zaopatrują serca w wystarczającą ilość krwi. Jeśli występują u Ciebie któreś z opisanych tu objawów, nie musi to oznaczać, że cierpisz na chorobę wieńcową, jednak jeśli objawy się utrzymują i Cię niepokoją, skontaktuj się z lekarzem.
Zwężone lub zablokowane tętnice są z reguły wynikiem nagromadzenia blaszki miażdżycowej, co może spowodować chorobę wieńcową. W niektórych przypadkach choroba wieńcowa może całkowicie zablokować dopływ natlenowanej krwi do mięśnia sercowego, wywołując zawał.
Tętnice zwężają się, kiedy na ich ścianach zaczyna się odkładać blaszka miażdżycowa, utworzona przez obecne we krwi tłuszcze, cholesterol i inne substancje. To powoduje utwardzenie tętnicy i uniemożliwia prawidłową reakcję na zwiększone obciążenie serca, np. podczas aktywności fizycznej. Do serca nie dopływa potrzebna ilość natlenowanej krwi. Jeżeli blaszka będzie się gromadzić, może doprowadzić do całkowitego zablokowania tętnicy i odcięcia od tlenu części mięśnia sercowego, a w konsekwencji do zawału serca. Naczynia często są zablokowane lub zwężone w wielu miejscach. Zablokowana tętnica w mózgu może doprowadzić do udaru.
Ryzyko choroby wieńcowej 1) rośnie wraz z wiekiem, 2) jest większe u mężczyzn niż u kobiet przed menopauzą, 3) jest podwyższone u osób, których członkowie rodziny zachorowali na tę chorobę w stosunkowo młodym wieku.
Na niektóre z wymienionych poniżej czynników ryzyka mamy wpływ, a na inne nie:
Ponieważ zwężanie się tętnic i twardnienie następują stopniowo, może się okazać, że pacjent zacznie odczuwać dyskomfort dopiero po kilkudziesięciu latach. Pierwsze objawy przeważnie pojawiają się przy zwiększonym obciążeniu serca, na przykład podczas ćwiczeń. Objawy są różne i mogą pojawiać się również w czasie spoczynku, a nawet snu. Jeżeli podejrzewasz u siebie zawał serca albo odczuwasz dyskomfort w klatce piersiowej, niezwłocznie udaj się do lekarza, zwłaszcza jeśli towarzyszą temu następujące objawy:
Jeżeli występują u ciebie takie objawy, nawet rzadko lub okresowo, należy skonsultować się z lekarzem. Mężczyźni powyżej 45 lat i kobiety powyżej 55 lat powinni przechodzić regularne badania kontrolne.
Chorobę niedokrwienną serca można zdiagnozować za pomocą następujących badań:
Na wczesnym etapie leczenie farmakologiczne powiązane ze zmianami stylu życia i zdrową dietą może skutecznie złagodzić objawy i spowolnić postępowanie choroby wieńcowej (CAD – coronary artery disease). Jeżeli choroba przeszła już w stadium zaawansowane, konieczne jest mechaniczne rozszerzenie zablokowanych tętnic. Kardiolog zaleci połączenie różnych możliwości leczenia w zależności od objawów, wyników badań oraz przyszłych zagrożeń dla pacjenta.
Leki obniżające ciśnienie krwi, aspiryna lub inne środki przeciwpłytkowe, które przeciwdziałają tworzeniu się zakrzepów, azotany dla złagodzenia bólu klatki piersiowej, statyny dla obniżenia poziomu cholesterolu we krwi oraz inne leki. Ponieważ każda osoba jest inna, kardiolog opracuje dostosowany plan leczenia dla danego pacjenta.
Wskazówki dotyczące zmiany stylu życia znajdziesz w artykułach „Aktywność fizyczna dla zdrowia serca” i „Dieta dla zdrowia serca”.
Zabieg przezskórnej interwencji wieńcowej wykonuje się przy użyciu cienkiej, elastycznej rurki, nazywanej cewnikiem, w laboratorium cewnikowania serca. Kardiolog najczęściej uzyskuje dostęp do systemu naczyniowego przez tętnicę udową w pachwinie lub przez inne tętnice w ramieniu. Aby uzyskać dostęp do naczynia potrzebne jest wyłącznie małe nacięcie na skórze.
Angioplastyka balonowa to zabieg wykonywany przy użyciu cewnika balonowego. Stentowanie przebiega na początku tak samo jak angioplastyka naczyniowa, jednak potem do naczynia wprowadzany jest metalowy stent w celu przywrócenia prawidłowego przepływu krwi. Więcej informacji na temat angioplastyki balonowej i stentowania znajdziesz tutaj.
Bioresorbowalne rusztowania to nowatorski rodzaj stentów wykonanych z materiałów takich jak stopy magnezu, które rozszerzają naczynie i powoli rozpuszczają się przez określony okres czasu.
Jeżeli nie jest możliwe przeprowadzenie mało inwazyjnej przezskórnej interwencji wieńcowej, może być konieczna operacja na otwartym sercu w znieczuleniu ogólnym. Operację tę nazywa się operacją wszczepienia by-passów lub pomostowaniem aortalno-wieńcowym (CABG). Technika ta polega na ominięciu zablokowanej części tętnicy wieńcowej przez wszczepienie pomostu utworzonego z odcinka zdrowego naczynia, który pobrano z innej części ciała pacjenta. Dzięki temu krew znów może płynąć, omijając niedrożny odcinek. Operacja ta może być wykonana na bijącym sercu lub przy zatrzymanym sercu i podtrzymaniu krążenia za pomocą urządzenia nazywanego płucosercem (operacja na zatrzymanym sercu).
